Integracja wiekowa – termin stosowany w gerontologii społecznej w przynajmniej dwóch znaczeniach. W ujęciu wąskim – przyjętym głównie w literaturze anglojęzycznej – integracja wiekowa odnosi się do takiej struktury ról społecznych w różnorodnych instytucjach, która umożliwia istnienie różnic, ale nie są one zależne ściśle od struktury wieku, tj. tego czy ktoś jest osobą młodą, w wieku środkowym, czy też w wieku starszym (Phillips i współprac., 2010). Chodzi tutaj w szczególności o instytucje edukacyjne, ekonomiczne, polityczne, religijne i czasu wolnego w których osoby z odmiennych grup wieku i generacji odgrywają rozmaite role i zajmują różne pozycje. Integracja wiekowa opiera się na założeniu, że dostęp do instytucji, możliwości wyjścia z niej i dostęp do produktów (ang. outputs); zrealizowanych w rzeczywistości usług i wypłaconych świadczeń oraz rezultatów (ang. outcomes); efektów zrealizowanych usług i świadczeń np. zmniejszenie ubóstwa, poprawa stanu zdrowia, działalności tych instytucji jest równy dla wszystkich bez względu na wiek.